Çarpışmanın ortasında gözlerim birden karardı, Söylediklerinin hepsi yalanları kıskandırdı Kaçmaya zamanım da olması takatim de kalmadı Sustum,durdum kaybetmeyi beklerken kayıplar bana ağladı, Geçmiyor mu? Durmuyordu zaman, tek suçlu o olmalı, İsyanımı dağıttım ayırmadan ne solumu ne sağımı Yaşamaya itildik! Çıkınca da yedik tokatı Yemek,sevmek eş değer peki doymamak bir sanat mı ? Karşı olmak yanlış da yandan olsak tamam mı ? İçinde olmak nefessizken dışarı çıkmak ilk adım Ölüm yolun sonuysa ne önemi kaldı için yada dışının Hakikati ararken sahteleşti gerçekler, öldü tüm duygularım Kimse merak etmesin hepsi benim, kurgularım.